تاثیر سفتی بستر کشت بر رفتار مکانیکی سلول‌های بنیادی مزانشیمال حین تمایز به سلول‌های ماهیچه‌ای عضله صاف

  سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمال مغز استخوان (hMSCs) توانمندی قابل توجهی در پزشکی باز تولید به خصوص مهندسی بافت عروق دارد. خواص مکانیکی داربست کشت سلولی به عنوان یک محیط مکانیکی در فعالیت‌های فیزیولوژیک سلول از جمله تکثیر، تمایز و توسعه ساختار اسکلتی سلول تاثیر‌گذار بوده و در کارامدی سلول مهندسی شده در خارج از بدن موثر است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق hMSCها در گروه‌های کنترل و القای تمایز با فاکتور رشد در دو گروه با بسترهایی با سفتی‌های مختلف کشت داده شده و با روش آزمون مکش میکروپیپت رفتار مکانیکی آن‌ها (مدول الاستیک موثر (E) و تمایل به خزش ویسکوالاستیک) حین تمایز به سلول‌های عضله صاف اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، در گروه القای تمایز برای هر دو بستر شاهد کاهش قابل توجه آماری در میزان E هستیم در حالی که تمایل به خزش سلول‌ها افزایش چشمگیری داشت. با افزایش زمان کشت تا چهار و شش روز، مقادیر E سلول‌ها در گروه‌های القای تمایز در مقایسه با گروه‌های کنترل متناظر افزایش قابل توجه آماری داشته در حالی که تمایل به خزش کاهش پیدا کرده است. میزان افزایش یا کاهش تمایل به خزش با سفتی بستر ارتباط دارد به گونه‌ای که سلول‌های کشت داده شده بر بستر سفت‌تر تمایل کم‌تری به خزش ویسکوالاستیک دارند.  نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق زمینه مناسبی در حوزه مهندسی بافت سلول‌های بنیادی جهت بهینه‌سازی شرایط کشت و استفاده موثر از محرک‌های فیزیکی خارجی (شامل خواص مکانیکی بستر کشت) در کنترل فرایند تمایز و تولید سلول‌های مهندسی شده کارآمد فراهم می‌کند